GRUPO PLANETA - EL AZUL DEL CIELO | POCKET-EDITIE

Samenvatting van The Blue of the Sky:

Na de publicatie van drie titels van Georges Bataille in De verticale glimlach, is het nu de beurt aan een andere klassieker uit de erotische literatuur. Bataille schreef "Het blauw van de hemel" in 1935, maar, zoals hij in het voorwoord bekent, heeft hij het lange tijd genegeerd. De oorlog in Spanje en de catastrofes die de mensheid dertig jaar lang moest doorstaan, hadden het werk naar zijn mening van zijn inhoud beroofd. Pas in 1957 besloot de grote Franse schrijver, op advies van enkele vrienden, het boek via JJ Pauvert, zijn uitgever in Frankrijk, voor het publiek beschikbaar te stellen.

Ondanks de heldere titel is dit werk geïnspireerd door de overtreding van een voorzichtige moraal in een gevaarlijke zoektocht: de erkenning van de dood, de "onmogelijke" diepte van die blauwe lucht die ons tegelijkertijd aantrekt en afstoot. Londen, Parijs en Barcelona schetsen een topografie van corruptie, een setting waarin Troppman, via dronkenschap, lege nachten en vreemde feesten, deze nieuwe vorm van zuiverheid, verbondenheid met de dood, benadert dankzij de ontdekking van de verlichter van het vuil.

Je zou kunnen zeggen dat in "Het blauw van de hemel" heel Bataille aanwezig is, alle thema's die hem zijn hele leven bezighielden: ideologieën, de dood, extase, seks... Het is dertien jaar geleden dat we begonnen met het uitgeven van Georges Bataille. Tot op heden zijn er zes werken verschenen in diverse bundels: De Ware Blauwbaard (Infimos 35), Erotica (Marginales 61), Geschiedenis van het Oog, Mijn Moeder, Madame Edwarda, gevolgd door De Dode Man (De Glimlach, verticalen 10, 19 en 25) en De Tranen van Eros (De 5 Zintuigen 12).

OVER DE AUTEUR VAN HET BLAUW VAN DE HEMEL

Georges Bataille werd geboren in Billon, Frankrijk, in 1897 en stierf in 1962 in Malmaison. Hoewel hij er de voorkeur aan gaf in de anonimiteit te werken, groeide hij desondanks uit tot een van de meest innovatieve en belangrijke Europese denkers van het interbellum. Hij richtte verschillende tijdschriften op, waaronder twee die geschiedenis schreven: Documents et Critique. Hij schreef essays zoals "La littérature et le mal", "Erotique" (Marginales 61), "L'expérience intérieure" en "La part maudite", en, op het gebied van erotische verhalen, buitengewone teksten zoals "Historique de la fleur", "Moire", gevolgd door "La morte", "Madame Edwarda" en "La bleue de la fleur" (La glamé verticale 10, 19, 25 en 44). Voor hem is de hele schepping een proces waarin de mensheid zichzelf overstijgt door alle taboes te overschrijden, met name die van erotiek en dood.